Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Duo Reges: constructio interrete. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Quid enim possumus hoc agere divinius? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Dat enim intervalla et relaxat. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Nos commodius agimus. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Disserendi artem nullam habuit. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Sed ad rem redeamus; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? An tu me de L. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Scaevolam M. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Quis est tam dissimile homini. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Nunc vides, quid faciat. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Bonum liberi: misera orbitas. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti; At enim sequor utilitatem. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.

Quid est enim aliud esse versutum?

Restinguet citius, si ardentem acceperit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Sed quod proximum fuit non vidit.

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Suo genere perveniant ad extremum; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.